امام: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا کند، بر پسر بزرگتر واجب است که آنها را به جا آورد و یا براى او اجیر بگیرد.[ توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712.]
آیات عظام بهجت، صافى و فاضل: بنا بر احتیاط واجب بر پسربزرگتر واجب است که آنها را بهجا آورد و یا براى او اجیر بگیرد؛ هر چند پدرش نمىتوانسته روزهها را قضا کند.[ صافى، فاضل، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712؛ بهجت، وسیلهالنجاه، ج 1، م 916، 1177.]
آیتالله تبریزى: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا کند، بنابر احتیاط واجب بر پسر بزرگتر - تا جایى که براى او مشقّت و حرج نداشته باشد - واجب است آنها را به جا آورد و یا براى او اجیر بگیرد.[ تبریزى، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712.]
آیات عظام خامنهاى، سیستانى، مکارم و نورى: اگر ترک روزهها بر اثر نافرمانى بوده است، قضاى آنها بر پسر بزرگتر واجب نیست (البته احتیاط مستحب آن است که قضا کند).[ سیستانى، توضیحالمسائل مراجع، م 1390 و 1712؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 547؛ توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712؛ مکارم، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712.]
آیتالله وحید: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا کند، بنابر احتیاط واجب بر پسر بزرگتر واجب است که آنها را به جا آورد و یا براى او اجیر بگیرد.[ وحید، توضیحالمسائل، م 1398، 1720.]
آیات عظام بهجت، صافى و فاضل: بنا بر احتیاط واجب بر پسربزرگتر واجب است که آنها را بهجا آورد و یا براى او اجیر بگیرد؛ هر چند پدرش نمىتوانسته روزهها را قضا کند.[ صافى، فاضل، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712؛ بهجت، وسیلهالنجاه، ج 1، م 916، 1177.]
آیتالله تبریزى: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا کند، بنابر احتیاط واجب بر پسر بزرگتر - تا جایى که براى او مشقّت و حرج نداشته باشد - واجب است آنها را به جا آورد و یا براى او اجیر بگیرد.[ تبریزى، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712.]
آیات عظام خامنهاى، سیستانى، مکارم و نورى: اگر ترک روزهها بر اثر نافرمانى بوده است، قضاى آنها بر پسر بزرگتر واجب نیست (البته احتیاط مستحب آن است که قضا کند).[ سیستانى، توضیحالمسائل مراجع، م 1390 و 1712؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 547؛ توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712؛ مکارم، توضیحالمسائل مراجع، م 1390، 1712.]
آیتالله وحید: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا کند، بنابر احتیاط واجب بر پسر بزرگتر واجب است که آنها را به جا آورد و یا براى او اجیر بگیرد.[ وحید، توضیحالمسائل، م 1398، 1720.]
نظرات