مطابق مصوبه شوراي
عالي
انقلاب
فرهنگي
اول
ذيعقده روز تولد حضرت
معصومه (س) به نام «روز ملي دختران »
نامگذاري گرديده است. ضمن تبريک اين روز گرامي به همه دختران سرزمين سبز اسلاميمان،
اميدواريم اين نامگذاري،
منشأ ارزشمندي براي توجه، تفکر، تصميم سازي و اقدامات پرخير و پربرکت براي اين بخش
مهم و سرنوشت ساز از جامعه ما باشد.
نوشتار حاضر ابتدا به صورت مختصر به بررسي فرايند تصويب و دلايل نامگذاري اين روز
پرداخته و سپس ضمن تبيين جايگاه و مقام دختران در اسلام، ضرورت الگوسازي براي
جوانان و لزوم توجه به ابعاد شخصيتي حضرت معصومه(س) را مورد بررسي قرار مي دهد.
فرايند تصويب روز ملي دختران
در کشور ما جهت نام گذاري روزها و ثبت آن در تقويم رسمي ، ابتدا
افراد، گروهها، مجامع يا سازمانها، پيشنهادي را براي درج يک روز در تقويم به کميته
“بررسي نامگذاري روزها در تقويم” در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، ارائه مي کنند. آن
کميته پس از بررسيهاي کارشناسي، نظر خود را همراه با ذکر دلايل به شوراي فرهنگ
عمومي گزارش مي کند؛ اين شورا نيز پس از بحثهاي کارشناسي، موضوع را به راي مي
گذارد؛ در صورتي که پيشنهاد مطرح شده تصويب بشود پيشنهاد براي تصويب به شوراي عالي
انقلاب فرهنگي مي رود و در آنجا به تصويب نهايي مي رسد. پيشنهاد نامگذاري روز ملي
دختران همزمان با روز ولادت حضرت معصومه(س) و درج آن در تقويم رسمي کشور، اولين بار
از سوي فرهنگسراي دختران مطرح شد و پس از بررسي در مجموعه امور زنان شهرداري تهران
به کميته مذکور، ارائه گرديد و با طي نمودن مسير قانوني خود نهايتاً در شوراي عالي
انقلاب فرهنگي به تصويب رسيد و مقرر گرديد از سال 86 اول ذيقعده روز ولادت حضرت
معصومه(س) به عنوان روز ملي دختران در تقويم ها درج گردد.[1]
سازمان فرهنگي وهنري، فرهنگسراي دختران، سازمان
تبليغات
اسلامي، آستان مقدس حضرت معصومه(س)، آستان مقدس امام رضا(ع)، سازمان
ملي
جوانان، آموزش وپرورش، مرکز امور زنان وخانواده رياست جمهوري، بسيج خواهران، شوراي
فرهنگ واجتماعي زنان، سازمان صدا وسيما، وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي و
امور
بانوان شهرداري تهران از اعضاي شوراي سياست گذاري گراميداشت روزملي دختران
هستند.
اهداف و دلايل
نام گذاري
از ديدگاه طراحان و پيشنهاد دهندگان نام گذاري روز تولد حضرت معصومه
(س) به عنوان روز ملي دختران، از آنجا که دختران در دين اسلام بسيار مورد توجه قرار
گرفتهاند و نيمي از جمعيت
جامعه ما را تشکيل ميدهند
؛ برنامهريزي متناسب با جنسيت براي آنها از
اهميت ويژهاي برخوردار است . و اين نامگذاري مي تواند چند موضوع حائز اهميت را در
جامعه مورد توجه قرار دهد :
1. “شخصيت حضرت معصومه(س)“ و ابعاد شخصيتي ايشان در جهت " الگو سازي” براي گروه
مهمي از جامعه به عنوان دختران مسلمان، پيشرو و تحول آفرين .
2. اين نامگذاري در واقع توجه همگان را به گروهي از جامعه با عنوان دختران که
موجوديت آنها در جامعه از اهميت ويژه اي برخوردار است جلب مي نمايد . دختراني كه
نقشي سرنوشت ساز در حال و آينده جامعه داشته، مادران فردايند و تربيت صحيح آنها
تضمين موفقيت جامعه آينده است. به يقين در يک جامعه هرچه دختران جديتر، پرتلاشتر،
مهذبتر، و بااخلاقتر باشند، جامعه با سرعت بيشتري به سمت شکوفايي، کمال و سعادت
حرکت ميکند .
3. ساير آثار مثبت ديگر که اين نامگذاري به دنبال خواهد داشت از قبيل ؛ تبيين و
گسترش جايگاه و مقام دختران در دين مترقي اسلام، تأکيد بر نقش دختران در فرهنگ
ايران اسلامي؛ هويت يابي و خودشناسي دختران، گسترش فرهنگ خودباوري، حيا و حجاب در
ميان دختران، اصلاح نگرش هاي جامعه، خانواده و رسانهها نسبت به دختران، تبيين
جايگاه دختران در انقلاب و جمهوري اسلامي، بررسي نيازمندي ها و خواسته هاي مشروع
آنان، ميزان امكانات، موانع و آسيب هاي فراروي دختران جامعه، مقابله با خرده
فرهنگهاي غلط، خنثي سازي تبليغات سوئي که متاسفانه درجهان بر عليه اسلام مي شود و
مطرح مي کنند که زنان و دختران در بين مسلمانان از جايگاه حقيقي و حقوق حقه خودشان
برخوردار نيستند. و بالآخره اينکه وجود يک روز رسمي به نام روز ملي دختران مي تواند
توجه جامعه را در عرصه داخلي و هم در عرصه جهاني به اين موضوع مهم جلب کند که
همواره حضور، شخصيت، فعاليت و تأثير وجودي دختران براي حال و آينده جامعه بسيار مهم
و سرنوشت ساز است.
مجموعه عوامل فوق سبب گرديد تا پيشنهاد دهندگان به منظور الگوسازي براي دختران و
پاسخگويي به نيازهاي متنوع آنان، اثبات هويت و شکوفايي خلاقيتهايشان، طرحي ارايه
نمايند كه بر اساس آن روز ميلاد حضرت معصومه (س) روز دختران نامگذاري شود. چنانکه
رئيس فرهنگسراي دختران تهران، در نامه اي به دكتر محمود احمدي نژاد، رياست شوراي
عالي انقلاب فرهنگي، آورده است " پس از بررسي هاي كارشناسانه و بهره مندي از نظرات
مشورتي صاحبان انديشه اسلامي و مجامع مرتبط، روز ميلاد حضرت معصومه (س) به عنوان
روز ملي دختران، پيشنهاد مي گردد." در اين نامه، از رئيس محترم جمهور و رياست شوراي
عالي انقلاب فرهنگي درخواست شده، تا ضمن توجه به اين پيشنهاد و تصويب و اجرايي كردن
آن، فرصتي براي پرداختن به دختران جامعه اسلامي و ارايه الگويي فراگير و منطبق با
فرهنگ اسلامي ايراني فراهم آيد.[2]
مقام و جايگاه
دختران در اسلام
آموزه هاي مترقي اسلامي با احياء و اصلاح جايگاه زن در جوامع مختلف بشري، پديد
آوردنده تحوّلى مثبت و شگرف درتبيين جايگاه دختران و تكريم شخصيت و حقوق آنان بوده
و همواره
مبيّن اوج تكريم و تجلّى ارزشهاى والاى انسانى دختران مي باشد.[3]
چنانکه پيامبر اكرم صلىاللهعليهوآله با تمام عظمتش به زنان و دختران احترام
مىگذاشت ؛ آن حضرت در برخورد با دخترش فاطمه عليهاالسلام همگان را به حيرت
وامىداشت. مكرر دست دخترش فاطمه عليهاالسلام را مىبوسيد و مىفرمود: «پدرش فداى
او باد.»[4]
و زمانى كه حضرت عازم سفر بود فاطمه عليهاالسلام آخرين كسى بود كه پيامبر از او
خداحافظى مى كرد و در بازگشت نيز زودتر از هر كسى به ديدن وى مىرفت و مىفرمود:
«بوى بهشت را از دخترم فاطمه استشمام مى كنم.»[5]
رسول مكرّم اسلام (ص) با اين سخنان و برخورد عملى با دختر خود، علاوه بر شناساندن
مقام و عظمت اهلبيت عليهمالسلام و تأكيد بر ادامه سلسله ولايت و امامت از طريق
دختر خود، مىخواستند به تمامى انسانها ثابت كنند كه در آخرين دين الهى، «دختران و
زنان» از كرامت و جايگاه خاصّى برخوردارند. همچنين آن فرستاده بزرگوار ميزان سنجش و
ارزش مردان را در نوع برخورد و تعامل با زنان و دختران دانسته و مىفرمود: «بهترين
شما (مردان) كسى است كه براى زنان و دخترانش بهترين باشد.»[6]
همچنين در فرهنگ اهلبيت عليهمالسلام نيز که ريشه در وحى و كلام الهى (قرآن) دارد،
زنان و دختران از جايگاه خاصّى برخوردارند. تعابير زيبا و بلندى كه براى دختران به
كار گرفته شده است، حاكى از اين موضوع است. در سخنان معصومان عليهمالسلام از
دختران با واژههايى چون: ريحانه (گل)، قوارير (بلورها)، و حسنه (نيكى) ياد شده
است؛ كه هر يك، نشان از امتياز و ويژگى خاصّ طبيعى و روحى دختران دارد.[7]
لذا به حق مىتوان دين مبين اسلام را بنيانگذار تكريم دختران و زنان دانست.
پي نوشت ها:
[1]-
گفتگوي رسالت با
خانم منيره نوبخت ، روزنامه رسالت ، 2/9/1385.
[2]-
روزنامه قدس ،
دوشنبه 1خرداد ماه 1385.
[3]-
ر.ک : آفرينش زن در
قرآن و اديان الهى، خديجه بوترابى، دايرة المعارف تشيع، ج 8، ص 492؛ ناصر
مكارم شيرازى، تفسير نمونه، ص 276-274، جلد 26؛
آداب رفتار با دختران، معصومه حيدرى، پايگاه غدير.
[4]-
شيخ صدوق، امالى، ص
141.
[5]-
فرائد السّمطين، ج
2، ص 61.
[6]-
نهج الفصاحه، ح
1522.
[7]-
ر.ک : دختران در
آيينه اسلام ، زينت كيانى ، مجله کوثر، شماره 59.
|